به طور کلی جو زمین به علت گرانش و جاذبه تشکیل شده است. بر مبنای گزارش مرکز تحقیقات زیست محیطی اسمیتسونیان(SERC)، هنگامی که زمین حدود ۴٫۵ میلیارد سال قبل شکل گرفت، یک سیارۀ آتشی و گداخته بود و هیچ جوی و اتمسفری نداشت، با خنک شدن این سیاره، جو زمین با گازهایی که از آتشفشان‌ها خارج شدند شکل گرفت. این جو ابتدایی و باستانی با جو امروزی متفاوت بود و هیدروژن سولفید، متان و ۱۰ تا ۲۰۰ برابر جو امروزی دی اکسیدکربن داشت.
استاد شیمی‌فیزیک دانشگاه ساوتهمپتون در انگلستان، جرمی فری گفت: «ما اعتقاد داریم که زمین با جوی مانند جو سیاره ناهید آغاز شد و دارای دی‌اکسیدکربن، نیتروژن و شاید متان بود. سپس حیات در انتهای اقیانوس‌ها آغاز شد.» بعد از حدود ۳ میلیارد سال، سیستم فتوسنتزی تکامل یافت، یعنی ارگانیسم‌های تک‌سلولی از انرژی خورشید برای تبدیل شدن مولکول‌های کربن دی‌اکسید و آب به قند و گاز اکسیژن استفاده کردند. این کار سطح اکسیژن را به شدت بالا برد.
وی گفت: «این بزرگترین رویداد آلودگی است که حیات تاکنون انجام داده و به آرامی سیاره را تغییر داد.»
بر اساس گزارش مرکز ملی تحقیقات جوی(NCAR)، امروزه، جو زمین تقریبأ شامل ۸۰% نیتروژن و ۲۰ درصد اکسیژن است. این جو مکانی برای آرگون، دی‌اکسیدکربن، بخار آب و گازهای بسیار دیگری است.
وجود این گازها در جو زمین بسیار خوب است، زیرا جو، از زمین در برابر پرتوهای مضر خورشید محافظت می‌کند و دماهای بسیار بالا را کم می کند. در ضمن، اثر گلخانه‌ای یعنی انرژی خورشید که به زمین می‌رسد در جو پنهان شده ، جذب می‌شود و توسط گازهای گلخانه‌ای آزاد می‌گردد. چند نوع متفاوت از گازهای گلخانه‌ای وجود دارد؛ گازهای گلخانه‌ای اصلی عبارتند از کربن دی‌اکسید، بخار آب، متان و نیتروژن اکسید. بدون اثر گلخانه‌ای، جو زمین زیر نقطه‌ی انجماد خواهد بود. هرچند امروزه گازهای گلخانه‌ای از کنترل خارج شده‌اند. همانطور که انسان دی‌اکسیدکربن بیشتری را وارد جو می‌کند، اثر گلخانه‌ای زمین قوی‌تر می‌شود. به این ترتیب، آب و هوای زمین نیز گرمتر می‌شود.
مریخ و ناهید در منظومه شمسی نیز جو دارند اما این جو نمی‌تواند از حیات پشتیبانی کنند، زیرا آنها بدون اکسیژن کافی هستند. جو ناهید عمدتا دارای دی‌اکسیدکربن است، همراه با ابرهایی تشکیل شده از سولفوریک اسید «هوا» به حدی ضخیم و داغ است که هیچ انسانی نمی‌تواند در آنجا نفس بکشد. بر اساس گزارش ناسا، جو ضخیم دی‌اکسیدکربن ناهید گرما را در یک اثر گلخانه‌ای گیر انداخته و آن را به داغ‌ترین سیاره در منظومه شمسی تبدیل کرده است.
جرمی فری می گوید: «این درست که زمین دارای جو است در مقایسه با سیاره‌های دیگر منظومه شمسی بسیار غیرعادی است. مثلأ فشار ناهید حدود ۹۰ بار است(معادل با غوطه‌ور شدن در عمق ۹۱۴ متری زیر یک اقیانوس در زمین) فضاپیماهای روسی که به ناهید سفر کردند برای یک ثانیه تصویربرداری کرده و سپس نابود شدند. هیچ‌کس تاکنون نتوانسه کشف کند ناهید واقعأ چقدر داغ است.» فری افزود: «زمین برای آغاز حیات به جو درستی نیاز داشت. زمین این جو را تشکیل داد و شرایط زندگی در آن را فراهم آورد. جو بخش جدا ناپذیر از سیستم زیستی سیاره ماست.»
تاکنون دیدگاهی برای این پست درج نشده است!